วิธีพัฒนาคำพูดของผู้ใหญ่

สารบัญ:

วิธีพัฒนาคำพูดของผู้ใหญ่
วิธีพัฒนาคำพูดของผู้ใหญ่

วีดีโอ: วิธีพัฒนาคำพูดของผู้ใหญ่

วีดีโอ: วิธีพัฒนาคำพูดของผู้ใหญ่
วีดีโอ: 8 วิธีเป็นที่รักของผู้ใหญ่ที่โคตรเก่งตลอดกาล | EP4 2024, พฤศจิกายน
Anonim

ความผิดปกติของคำพูดและข้อบกพร่องของพจน์พบได้ในเด็กส่วนใหญ่ แก้ไขการกัดในเวลาและบางครั้งตัดสายบังเหียน ชั้นเรียนที่มีนักบำบัดการพูดทำงานได้อย่างมหัศจรรย์ อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่ประสบความสำเร็จในการกำจัดปัญหาการพูดตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่น่าแปลกใจที่ผู้ใหญ่หลายคนไม่พอใจกับการตำหนิของพวกเขาหันไปใช้บริการของผู้เชี่ยวชาญ ผู้เชี่ยวชาญจะพูดทันทีว่าคน ๆ หนึ่งสามารถหวังที่จะพัฒนาคำพูดได้เร็วแค่ไหนเนื่องจากข้อบกพร่องบางอย่างยากที่จะกำจัด อย่างไรก็ตาม คุณสามารถพัฒนาคำพูดได้ทุกวัยหากคุณมีความอดทนและความอุตสาหะ

หากคุณอายที่จะพูดในที่สาธารณะ ถึงเวลาที่ต้องพัฒนาคำพูดและวัฒนธรรม
หากคุณอายที่จะพูดในที่สาธารณะ ถึงเวลาที่ต้องพัฒนาคำพูดและวัฒนธรรม

คำแนะนำ

ขั้นตอนที่ 1

หากคุณกำลังทำงานกับนักบำบัดการพูด เขามักจะเป็นผู้กำหนดวิธีที่เหมาะสมที่สุดในการพัฒนาคำพูดของคุณ อย่างไรก็ตาม ยังมีตัวเลือกสากลอีกหลายตัวเลือกที่เหมาะสำหรับทุกคนที่ต้องการปรับปรุงการออกเสียง เช่น แก้ไขการหายใจด้วยคำพูด ในการพัฒนา คุณต้องทำแบบฝึกหัดง่ายๆ สองสามข้อทุกวัน ในขณะที่คุณหายใจออก ให้ร้องเสียง a, o, y, และ, s ให้ลองผสมเสียงต่างๆ เช่น ay, oi และอื่นๆ สลับการออกเสียงของเสียงด้วยการหายใจสั้น ๆ นอกจากนี้ ในขณะที่คุณหายใจออก ให้นับออกดังถึงสิบ พยายามอย่าขัดจังหวะเสียง

ขั้นตอนที่ 2

เรียนรู้การบิดลิ้น ท่องมันทุกวันหน้ากระจก ให้แน่ใจว่าข้อต่อของคุณชัดเจน เริ่มต้นอย่างช้าๆ ด้วยเสียงกระซิบ เน้นเสียงคำรามแต่ละเสียงที่เปล่งเสียงดังกล่าว ทุกครั้งที่อ่านลิ้นบิดเร็วขึ้นและดังขึ้น แต่ทำโดยไม่เสียง "เคี้ยว" หรือ "กลืน" ลิ้นบิดสามารถเป็นอะไรก็ได้รวมถึงสิ่งที่คุณคุ้นเคยตั้งแต่วัยเด็ก: "Sasha เดินไปตามทางหลวง", "เรือสามลำหลบหลีก, คล่องแคล่ว" แต่ถึงกระนั้นเมื่อหยิบขึ้นมาพยายามออกเสียงให้บ่อยขึ้นซึ่งมีเสียงที่เป็นปัญหาสำหรับคุณ

ขั้นตอนที่ 3

หนึ่งในสัญญาณของคำพูดที่พัฒนาแล้วคือน้ำเสียงที่ถูกต้อง กล่าวคือ การจัดวางความเครียดในคำพูด หยุดชั่วคราว เปลี่ยนระดับเสียงระหว่างเรื่อง ผู้ใหญ่สามารถเรียนรู้การแสดงออกทางภาษาด้วยตัวเขาเอง ในการทำเช่นนี้ ให้เขียนประโยคง่ายๆ หรือบทกวีของเด็กลงบนแผ่นกระดาษ เช่น "มีวัวตัวผู้, โยกเยก, ถอนหายใจระหว่างเดินทาง … " อ่านออกเสียงด้วยน้ำเสียงที่แตกต่างกัน ทุกครั้งที่เปลี่ยนความเครียดในประโยคเพื่อให้ความหมายเปลี่ยนไป หยุดพักเชิงตรรกะ ฝึกตัวเองไม่ให้เบลอข้อความทั้งหมดในคราวเดียว