การเฉยเมยหมายถึงความสัมพันธ์โดยไม่มีอารมณ์ที่ไม่จำเป็นกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว ความเฉยเมยทำให้คุณมองเห็นโลกเหมือนในหนังหรือละครโทรทัศน์ โดยอาศัยเหตุผล ไม่ใช่อารมณ์
คำแนะนำ
ขั้นตอนที่ 1
ในการไม่แยแส คุณต้องแยกตัวเองออกจาก "ฉัน" ของตัวเองหรือแยกตัวเองออกเป็น "ฉัน" - ผู้สังเกตการณ์ และ "ฉัน" - นักแสดง จะใช้ความพยายามในการพัฒนาผู้สังเกตในตัวคุณ แต่เขาอยู่ในทุกคน โดยทั่วไป นี่เป็นส่วนหนึ่งของบุคลิกภาพของคุณที่ทำให้แน่ใจว่าพฤติกรรมของคุณสอดคล้องกับบรรทัดฐานทางสังคม ส่วนที่ประเมินการกระทำทั้งหมดของคุณ และส่วนที่เพียงแค่สังเกต
ขั้นตอนที่ 2
ในตอนแรก เป็นเรื่องยากมากที่จะจับส่วนนี้ของบุคลิกภาพของคุณ เพราะสิ่งนี้ คุณต้องประเมินปฏิกิริยาทั้งหมดของคุณต่อสถานการณ์ต่างๆ ติดตามทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของคุณเพื่อตามหาผู้สังเกตการณ์คนนี้ เมื่อคุณพบส่วนนี้ในบุคลิกภาพของคุณแล้ว ให้แยกส่วนนี้ออกจากส่วนรวม คุณจะสามารถรับรู้โลกเป็นภาพยนตร์ได้
ขั้นตอนที่ 3
เพื่อรวมเข้ากับ "ฉัน" -ผู้สังเกตการณ์ เพื่อรับรู้ชีวิตของคุณจากตำแหน่งของเขา พยายามมีส่วนร่วมน้อยลงในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรอบตัวคุณ แม้ว่าความหลงใหลจะเดือดพล่านในตัวคุณ อย่าปล่อยมันในทันที ควบคุมอารมณ์ด้วยจิตใจ อย่าปล่อยให้บังเหียนเป็นอิสระ การเรียนรู้ที่จะค่อยๆ ปลดปล่อยอารมณ์ คุณจะสามารถลดผลกระทบที่มีต่อคุณได้ ในตอนแรกดูเหมือนว่าจะเป็นงานที่ยากมาก แต่ลองนึกภาพว่าผู้สังเกตการณ์ของคุณกำลังดูภาพยนตร์ที่คุณเป็นเพียงหนึ่งในวีรบุรุษ บางคนเพื่อค้นหาความไม่แยแสชอบคิดว่าพวกเขาไม่ได้ดู แต่ทำหนังเป็นทั้งนักแสดงและผู้กำกับ ใช้ผู้สังเกตการณ์ภายในของคุณในสถานการณ์ที่ยากลำบาก การเห็นอารมณ์จากภายนอกง่ายกว่าการรับรู้จากภายในมาก
ขั้นตอนที่ 4
หากการมุ่งเน้นที่ผู้สังเกตการณ์-ผู้กำกับไม่ได้ผลสำหรับคุณ ให้ลองใช้แนวทางอื่น อย่าแบ่งเหตุการณ์ออกเป็นสำคัญและไม่สำคัญ พยายามปฏิบัติต่อทุกสิ่งว่าเป็นสิ่งชั่วคราว ไม่ถาวร ไม่สำคัญในระดับนิรันดร นับของคุณ
อารมณ์เป็นสมบัติล้ำค่า เป็นทรัพยากรที่มีจำกัดซึ่งไม่คุ้มที่จะเสียไปกับเรื่องไร้สาระ อย่าคิดมากไปกว่านี้ ในท้ายที่สุด หลายคนที่ลงน้ำด้วยความเฉยเมยไม่สามารถชื่นชมยินดีได้แม้ในโอกาสที่จริงจัง
ขั้นตอนที่ 5
นักวิจัยชาวออสเตรียเชื่อว่าคนที่เฉยเมยต่อชีวิตแทบไม่เคยพบกับความสุข แน่นอนว่า มีบางสถานการณ์ที่ความเฉยเมยเป็นทางออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับปัญหาในชีวิตส่วนตัวของคุณ แต่ก็ยังดีกว่าที่จะไม่ละทิ้งอารมณ์ เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นองค์ประกอบที่สำคัญอย่างหนึ่งของชีวิต